Drukke dagen met veel geregel door de verjaardag van mijn zoon. Morgen is het alweer vijf jaar geleden dat mijn kleine mannetje geboren werd en mijn langgekoesterde wens uitkwam. Gisteren hebben we zijn verjaardag al gevierd en morgen mag hij op school trakteren en is zijn kinderfeestje. Hij heeft van ons een "grote" fiets gekregen en hij heeft zoveel leuke cadeaus gekregen van de familie. Ik had op zijn verzoek een Zwitserse worteltjestaart gemaakt (Rüeblichueche) die ik had versierd met blauw glazuur (de zee) en piratenkaarsjes. De kamer was versierd en er was lekkers. Hij was echt een heel blij jarig jongetje. Voor zijn traktatie heb ik piraten eierkoeken gemaakt.
Ik voel me naast moe en een beetje gestressed vooral heel erg rijk en bevoorrecht dat ik dit mee mag maken en dat ik mijn kinderen dit mag en kan geven. Zaterdag speelde er een meisje uit de buurt bij ons in de tuin. Ik zei tegen Otto:"Er is iets aan de hand met dat meisje." Later vertelde ze me dat ze in de crisisopvang zit en dat ze niet meer bij haar vader wilde wonen want die vond ze niet meer aardig. Mijn gedachten dwaalden een paar keer naar haar af gisteren. Als ik zie wat een gelukkige jeugd mijn kinderen hebben. Ieder kind zou dit moeten hebben. Maar dat is niet de realiteit. Ik tel mijn zegeningen, iedere dag...
Liefs Amelie
Busy days with the birthday of mij son. Tomorrow it will be five years ago that mij little boy was born and my big dream for many years came true. Yesterday we celebrated his birthday and tomorrow he can treat the kids in his class and we have his party for his friends. We gave him a "big" bicycle and the family gave him a lot of great presents. I made at his request a swiss carrotcake (Rüeblichueche) that I decorated with blue icing (the sea) and pirates candles. The room was decorated and we had nice food. He was a really happy birthdayboy. For the treat for his classmates I made pirates spongecakes.
I feel tired and a little stessed, but most of all I feel rich and really privileged that I am able to live my dream and that I may and can give my children all of this.
Saturday a neighbourhood girl was playing in our garden. I said to Otto:"There is something going on with this girl." Later she told me that she was in a crisis home and that she didn't want to live with her father anymore because she didn't like him anymore. My thoughts were with her a couple of times yesterday. When I see what a happy childhood my kids have. Every child should have this, but that is not reality.
I count my blessings everyday...
Love Amelie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk als je reageert!