Ondertussen in de tuin / Meanwhile in the garden

Nou, ik krijg waar ik om vraag! Had ik het in mijn vorige blogje nog over het gemis van koud weer in deze Sinterklaastijd, vanochtend moest Otto de ramen van de auto krabben en hebben de kinderen weer wanten en sjaals aan op de fiets. En ik vind het heerlijk! Het lijkt wel of het binnen nóg gezelliger is wanneer het buiten koud is.
De tuin is door Otto klaargemaakt voor de winter en dat is maar goed ook. Vanmorgen zat er een heel dun laagje ijs op de planten. De salieblaadjes zagen er prachtig uit en aan de frambozenstruik hangen nog een paar laatste frambozen. Een paar appels hebben we laten hangen voor "Pachamama" (moeder aarde), waar voornamelijk de wespen van hebben gefeest. Weer sta ik te mijmeren hoe heerlijk het moet zijn om een grote moestuin te hebben...

Liefs Amelie

Well, I got what I asked for! In my last blog I was talking about the lack of cold weather in this time of Saint Nicholas, but this morning Otto had to take the ice off the carwindows and the kids are wearing gloves and shawls on the bike to school. And I love it! It seems it is even more cozy inside when it's cold outside.
The garden is ready for the winter thanks to Otto and that's a good thing. This morning there was a really thin layer of ice on the plants in the garden. The sageleaves looked beautiful and there are a few last raspberries on the plant. We left  a couple of apples hanging on the tree for "Pachamama" (mother earth), which for the most part gave the wasps a feast. Again I find myself dreaming of a bigger vegetable patch...

Love Amelie