Kennen jullie dat gevoel van een dag waarop mensen vijandig lijken, je afsnauwen en onvriendelijk zijn? Zo'n dag waar geen einde aan lijkt te komen en je alleen maar naar huis wilt? En als je dan eindelijk thuis komt voelt het alsof het huis je omarmt, met de mensen die op je wachten en blij zijn dat je weer thuis bent. Die naar je verhalen willen luisteren en altijd aan jouw kant staan. Je huis met je spulletjes waar je aan gehecht bent, je foto's en je prulletjes. Dan denk ik altijd; mijn huis is een lievelingstrui, warm, zacht, veilig en geborgen.
Fijn weekend! Amelie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk als je reageert!